- Noord-Koerdistan
In het kader van de politieke campagne “Vrijheid voor Abdullah Öcalan en een politieke oplossing in Koerdistan” vinden talloze acties plaats. Op 27 november zijn gevangenen van de PKK en PAJK in hongerstaking gegaan. Tegelijkertijd worden er waken georganiseerd door familieleden, vooral moeders van gevangenen. De wake in Amed (Tr. Diyarbakır), georganiseerd door de solidariteitsvereniging van gevangenen TUAY-DER, vindt plaats in het partijgebouw van DEM in het district Rezan (Bağlar). ANF Nieuwsagentschap sprak met de deelnemende vrouwen.
“We willen vrede en gerechtigheid”
Afife Kartal, de moeder van de politieke gevangene Muhammet Kartal, die in Antalya gevangen zit, zei: “Ik heb mijn zoon vorige week bezocht. Het moreel van de gevangenen was goed, maar ze worden onderdrukt en hen wordt onrecht aangedaan door de gevangenisautoriteiten. Mijn zoon verloor zes kilo in de tien dagen dat hij in hongerstaking was. Helaas volgt de gevangenisleiding niet de procedures die ze zou moeten toepassen op hongerstakers. De gevangenen die in hongerstaking zijn krijgen geen water en zout. De gevangenen moeten water uit de kraan drinken. We willen gerechtigheid. Wij moeders zeggen: gerechtigheid, gerechtigheid, gerechtigheid. Wij willen dat Rêber Apo [Abdullah Öcalan] bezoek kan ontvangen van zijn advocaten en zijn familie. Wij willen dat het isolement van onze vertegenwoordiger wordt doorbroken. Als het isolement van Rêber Apo wordt doorbroken, zal ook het isolement van onze kinderen worden doorbroken. We willen alleen gerechtigheid en vrede. Zolang de hongerstaking, begonnen door onze zonen en dochters, voortduurt, zullen wij de wake voortzetten. Laten we deze actie samen uitbreiden.”
“Wij accepteren dit onrecht niet”
Zekiye Yılmaz riep op tot steun voor de campagne. Ze legde uit: “We willen dat er een einde komt aan deze martelingen in Turkije. Ze zeggen dat er gerechtigheid is in dit land, maar wij zien geen gerechtigheid. Wat de rechten van de mensen in de gevangenis ook zijn, wij willen dat deze rechten ook aan onze kinderen worden gegeven. Ze gebruiken de vijandelijke wet tegen ons. Onze kinderen worden gemarteld en lastiggevallen in gevangenissen. Wij zijn moeders, het breekt onze harten om onze kinderen zo te zien. Ze houden onze zonen en dochters illegaal vast. Als moeders zullen we vechten, we zullen dit onrecht nooit accepteren. We zijn hier om het verzet van onze kinderen te steunen. We zullen de wake voor gerechtigheid niet beëindigen totdat de eisen van onze kinderen zijn ingewilligd.”
“Isolatie is een misdaad tegen de menselijkheid”
Fatma Adak voegde daaraan toe: “Wij veroordelen de huidige eenzame opsluiting van Rêber Apo. Wij accepteren niet dat politieke gevangenen in eenzame opsluiting worden vastgehouden. Allereerst willen we dat het isolement van onze vertegenwoordiger en onze kinderen in de gevangenis wordt opgeheven. We zijn hier om onze zonen en dochters in de gevangenis te steunen. Vanaf hier roep ik al onze mensen op om onze strijd te komen steunen. Wat de staat ons aandoet is onrechtvaardig, we accepteren deze onderdrukking niet. Het Koerdische volk moet hierheen komen en opkomen voor hun manier en hun wil. En ik geloof dat onze strijd succesvol zal eindigen.”
“De strijd gaat door”
Fatma Çağır benadrukte dat er onmiddellijk een einde moet komen aan de totale isolatie van Öcalan, die al drie jaar duurt, en vervolgde: “We zijn hier om een einde te maken aan de isolatie in de gevangenissen. Als moeders zijn we daarom hier. Onze kinderen in de gevangenis zijn in hongerstaking gegaan voor Rêber Apo. We zijn hier om hen te steunen. Onze kinderen blijven vechten in de gevangenis en wij blijven buiten vechten. De strijd zal doorgaan.”