Wat de gerechtelijke crisis in Turkije betekent

Turkije maakt momenteel een ernstige rechtencrisis door. Dat zeggen de krachten die opkomen voor rechtvaardigheid en democratie en zichzelf de oppositie noemen. We moeten hen goedemorgen zeggen. Was wat er gebeurde toen de gemeenten van de HDP werden geannexeerd en de immuniteit van haar afgevaardigden werd opgeheven en ze naar de gevangenis werden gestuurd in overeenstemming met de wet? Was het verzonnen Kobanê-proces die jaren later werd aangespannen in overeenstemming met de wet? Moest deze openlijke inmenging in de politiek, vooral in zaken die het Koerdische volk aangingen, democratie brengen in Turkije?

Wisten degenen die voor de Turkse invasie van Irak en Syrië en voor de oorlogsautorisaties stemden niet dat ze daarmee hun eigen nest bevuilden? Alles kon de Koerden worden aangedaan, inclusief massamoorden en verdrijving, en deze mensen konden gewoon in hun villa’s blijven zitten. De CHP-leiding bestempelt de weigering van het Hof van Cassatie om het besluit van het Constitutionele Hof om TIP-parlementslid Can Atalay vrij te laten, nu als een staatsgreep. Maar dit is niet de eerste keer! Volgens de bepalingen van de Turkse grondwet moet Turkije zich houden aan de uitspraken van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM). De regering heeft deze uitspraken niet nageleefd. De uitspraken tegen Osman Kavala en Selahattin Demirtaş zijn bekend.

Degenen die kritiek hebben op Erdoğan moeten eerst naar zichzelf kijken. Wat hebben zij gedaan tegen de fascistische escalatie en de afschaffing van het recht? Hebben ze ertegen gevochten of zijn ze een verlengstuk van rechts geworden? Erdoğan speelt voortdurend met de partijen die zichzelf oppositie noemen. Hij steekt de draak met ze. Nu zegt hij: laten we een nieuwe grondwet maken. Is er überhaupt nog wel een grondwet? Regeert Erdoğan Turkije volgens de grondwet of volgens zijn eigen inzichten? Niemand kan beweren dat Turkije geregeerd wordt volgens de wet en de grondwet.

Turkije heeft geen grondwet nodig. Erdoğan regeert het land niet volgens de wetten en de grondwet. Kijk eens hoe Hitler regeerde en beoordeel Erdoğan daarop. Wanneer regeerde Hitler Duitsland volgens de wet en de grondwet? In welke wet was de genocide op de Joden vastgelegd? Hitler maakte, net als Erdoğan, de wetten betekenisloos. Hij verzamelde alle macht in zijn handen. Hij ondermijnde de instellingen en creëerde een permanente staat van crisis in binnen- en buitenland. Hij stond geen oppositie of democratie toe. Uiteindelijk leidde hij Duitsland en de wereld naar een grote catastrofe.

Erdoğan verschilt niet van Hitler. Hij regeert Turkije door crises te creëren, instellingen te ondermijnen en de wet op te schorten. De grondwet bepaalt dat de beslissingen van het Constitutioneel Hof bindend zijn voor alle gerechtelijke organen, instellingen, enz. Weten de leden van het Hof van Cassatie niet wat dat betekent? Zij weten het beter dan wie ook. Kunnen zij, als rechters van het Hof van Cassatie, met hun juridische identiteit een standpunt innemen dat hiermee in tegenspraak is? Dat is niet mogelijk. Je kunt niet zeggen dat de uitspraak van het Grondwettelijk Hof goed of fout is, we volgen het niet. Waarom kunnen ze dat nu wel zeggen en eisen dat de rechters van het Constitutioneel Hof ook gestraft worden?

Deze situatie staat geenszins los van Erdoğan. In zijn huidige vorm kan het Grondwettelijk Hof soms beslissingen nemen die Bahçeli en Erdoğan niet bevallen. Bahçeli heeft al opgeroepen om het Constitutioneel Hof te sluiten. De recente uitspraak van het Hof van Cassatie doet dit de facto. Bahçeli’s eis wordt dus ingewilligd. Het Grondwettelijk Hof wordt disfunctioneel en de facto ontbonden door de niet-erkenning van zijn beslissingen.

Het honderdjarig bestaan van de republiek is net gevierd. Honderd jaar later is de republiek openlijk fascisme geworden. Met de Turks-islamitische synthese verwijdert Turkije zich onder Erdoğan steeds verder van recht en democratie. Wat voor sultanaat en dictatuur Turkije zal worden, zal worden bepaald door de stappen van Erdoğan. De oppositie is ineffectief. We gebruiken de term oppositie, maar we bedoelen niet de echte oppositie. We bedoelen de systeempartijen binnen en buiten het parlement. Deze partijen kunnen geen oppositie zijn in de ware zin van het woord. Ze hebben zichzelf niet zo’n taak gesteld. Maar ze noemen zichzelf de oppositie. Deze oppositie is ondergeschikt aan de regering. Het is een verlengstuk van de regering.

Wat deed de oppositie toen Turkije Afrin bezette? Heeft de oppositie ook maar één keer kritiek geuit op de invasie? Heeft ze een delegatie gevormd en daar een inspectie uitgevoerd? Nee. Ze vergoelijkte alle misdaden tegen de menselijkheid die daar werden gepleegd. Ze heeft de bezetting en de aanvallen goedgekeurd en gesteund. Er zijn chemische wapens gebruikt in Zuid-Koerdistan, er zijn voortdurend bombardementen en de bezettingszones worden uitgebreid. Heeft de vermeende oppositie ook maar één keer vraagtekens gezet bij wat daar gebeurt? Nee. Ze steunde het blindelings en onvoorwaardelijk. Ze schreeuwde tegen de bewering dat er chemische wapens werden gebruikt. Vooral de CHP zei dat “ons leger” zoiets nooit zou doen en dat niemand zoiets kon zeggen. Het waren echter invloedrijke figuren in deze staat die toegaven dat hetzelfde leger chemische wapens had gebruikt in Dersim. Waren het niet de gevechtsvliegtuigen van dit leger die jonge mensen afslachtten in Roboski? Deden degenen die tienduizenden gewapende jihadisten loslieten op de mensen van Afrin alles in naam van rechtvaardigheid en democratie? Wat deden degenen die vandaag als humanisten protesteren tegen wat er in Palestina gebeurt en zeggen dat er oorlogsmisdaden worden gepleegd, toen hetzelfde werd gedaan tegen de Koerden in Rojava?

Zij die de Koerden in de duisternis willen begraven, kunnen niet in het licht leven. Je oogst wat je zaait!

Bron: Yeni Özgür Politika

Foto: 10 november 2023: advocaten lopen een mars naar het hoogste hof van beroep in Turkije te midden van een gerechtelijke crisis.