- Rojava/Noord- en Oost-Syrië
Ter gelegenheid van 25 november, de Internationale Dag voor de Uitbanning van Geweld tegen Vrouwen, sprak Zinarîn Kobanê, een commandant van de Vrouwelijke Volksbeschermingseenheden (YPJ), met ANF over de vrouwenstrijd en de aanvallen op Rojava.
Als we kijken naar de situatie in de wereld op 25 november, zien we dat de oorlog zich overal verspreidt. Wat voor soort oorlog is dit?
Op 25 november, de Internationale Dag voor de Uitbanning van Geweld tegen Vrouwen, herdenken we alle vrouwen die het leven lieten in het verzet. We groeten alle vrouwen in de frontlinies. Om recht te doen aan de inzet van deze vrouwen, moeten we onze strijd en ons verzet versterken.
We noemen de huidige oorlogstoestand de Derde Wereldoorlog omdat dit geen gewone oorlog is. Er woedt een oorlog in onze regio, in het Midden-Oosten en over de hele wereld die zich van dag tot dag uitbreidt en verdiept. Hij wordt op vele manieren gevoerd, met politieke, militaire, psychologische methoden en instrumenten van speciale oorlogvoering. Er heerst een enorme chaos. Al deze oorlogen zijn opzettelijk begonnen, ze worden opzettelijk verdiept en er wordt alles aan gedaan om ze verder te verdiepen. Voor dit doel worden volkeren en samenlevingen ook aangevallen door de verspreiding van racisme, fundamentalisme en seksisme. Natuurlijk zijn vrouwen de eerste slachtoffers van deze aanvallen.
De aanvallen op Rojava gaan ook door. Welk verband hebben ze met de heersende machten?
We zien dat de oorlog tegen Rojava zich verdiept. De aanvallen nemen met de dag toe. Deze toename geldt zowel voor luchtaanvallen als voor grondaanvallen en speciale oorlogsvoering. Deze methodes proberen druk uit te oefenen op ons volk en zorgen er zo voor dat mensen in voortdurende onrust en angst moeten leven. Deze oorlog wordt niet alleen gevoerd door regionale machten en staten. Vooral de internationale hegemoniale machten spelen hierin een grote rol. De grootste slachtoffers van deze oorlog zijn vrouwen.
Ondanks al deze aanvallen en onderdrukking hebben vrouwen een sterk bewustzijn ontwikkeld, de kracht van zelfverdediging getoond en een vastberaden houding laten zien. In feite is de basis van de aanvallen de angst voor deze houding en deze wil. Deze angst ligt ten grondslag aan vele aanvallen op de verworvenheden van Rojava. De Turkse staat gebruikt daarom alle middelen van vuile oorlogsvoering. Hij wil de verworvenheden vernietigen die in Rojava met veel moeite en opoffering zijn bereikt.
Niet alleen in Rojava, maar in alle oorlogen zijn vrouwen en kinderen het eerste doelwit. Om een samenleving te verslaan, haar wil te verzwakken en onder controle te brengen, moeten vrouwen eerst worden aangevallen. Dit is de enige manier om de samenleving onder controle te krijgen. De meest effectieve wapens van de vuile oorlog zijn seksisme, fundamentalisme en racisme. Ze leggen iedereen het kader van een nationaal beleid op.
Wat moeten vrouwen in de bezette en aangevallen gebieden tegen deze oorlog doen?
Ons volk werd met geweld verdreven uit de regio’s Afrin, Serekaniye en Girê Spî. In deze gebieden worden elke dag vrouwen vermoord, beroofd en verkracht. Deze praktijken tegen vrouwen gaan door vanaf de eerste dag van de invasie tot vandaag. De bezetters doen er alles aan om de samenleving, en vooral de vrouwen, in voortdurende angst te houden. Op deze manier wordt de schade voor vrouwen met de dag groter. Natuurlijk, wanneer vrouwen op één plaats schade wordt berokkend, worden ook de kinderen, de samenleving en zelfs de mensheid aangetast en gecorrumpeerd. De enige manier om dit gedrag te stoppen is voor vrouwen om zich te organiseren, zichzelf te versterken en hun zelfverdediging te vergroten. Als vrouwen en als samenleving moeten we ons bewust zijn van dit beleid. Als vrouwen lijden we grote verliezen. We betalen een hoge prijs. Vrouwen worden van alle kanten aangevallen en liggen elke dag zwaar onder vuur. Allerlei aanvallen worden uitgevoerd om ons te verstrooien en te verdelen, dus als vrouwen moeten we ons hiervan bewust zijn en waakzaam zijn.
Ondanks de aanvallen van de Turkse staat op Rojava en de chaos en oorlogen die nu plaatsvinden, gaat het vrouwenverzet door. Hoe beoordeel je deze vastberaden houding van vrouwen?
In Afghanistan blijven vrouwen, ondanks allerlei vormen van onderdrukking en geweld, in opstand komen en weigeren ze het systeem te accepteren. Er is ook een groot verzet in Iran. Jina Amini is een symbool geworden. Dit verzet, dat ontstond onder de slogan “Jin Jiyan Azadî” (“Vrouwen, Leven, Vrijheid”) en zich wereldwijd heeft verspreid op basis van de filosofie van Rêber Apo (Abdullah Ocalan), gaat door ondanks onderdrukking, geweld en massamoorden. De vrouwen die zich organiseren onder leiding van de YPJ in Rojava hebben zich ontwikkeld tot een grote kracht. Ze voeren een grote oorlog. Als er vandaag de dag sprake is van groot verzet onder leiding van vrouwen in de wereld en in de regio, dan hebben we dat natuurlijk te danken aan degenen die de vrijheidsbeweging zijn begonnen en die vochten tegen de systemen van overheersing en patriarchaat en ons een grote erfenis hebben nagelaten. Dit is vandaag de dag onze mentaliteit en filosofie.
In onze samenleving probeert het patriarchaat zich op veel verschillende manieren te organiseren en te verspreiden. We pakken het aan met een strategie, tactiek en plan dat in overeenstemming is met de geest van de fase. De oorlog tegen ons omvat natuurlijk de hele samenleving, en daarbinnen zijn vrouwen, dat wil zeggen de YPJ, in het bijzonder het doelwit. Şervîn Serdar, Mizgîn, Jiyan Tolhildan, Nûcan, Hêlîn en honderden van onze kameraden die dit pad volgden werden doelwitten. We moeten ons van één ding bewust zijn, er ligt een oorlog voor ons over zijn of niet zijn. Als we ons dienovereenkomstig organiseren en onze verdediging versterken, zullen we slagen. Deze strijd moet niet alleen op militair niveau gevoerd worden, maar op elk niveau. Het is een grote strijd die nodig is op zowel militair als politiek, sociaal en diplomatiek niveau.
De YPJ heeft zichzelf georganiseerd uit zelfverdediging tegen het patriarchaat. Wat is het perspectief van de YPJ in het licht van de aanvallen?
Vrouwen moeten niet langer verwachtingen stellen aan andere krachten, vooral niet aan het patriarchaat dat vrouwen al duizenden jaren domineert. Elke vrouw die in de revolutie leeft moet zich verantwoordelijk voelen voor deze revolutie en deze strijd. De Rojava-revolutie is een vrouwenrevolutie. Het is de plicht van elke vrouw om deze revolutie te verdedigen. Je moet dienovereenkomstig handelen en je dienovereenkomstig organiseren. Dit is niet alleen de taak van vrouwen in Rojava, maar van alle vrouwen in de wereld.
We moeten ons realiseren dat we allemaal één zijn. Ieder van ons is een vertegenwoordiger van deze strijd en filosofie.Het is onze taak om vanuit dit bewustzijn te handelen.
Als YPJ zien we het als onze primaire taak om te reageren op elke aanval op vrouwen. Daarom hebben we de verantwoordelijkheid om alle vrouwen te verdedigen, waar ze zich ook bevinden. We zullen militair blijven optreden tot het einde. Elke vrouw moet zich verantwoordelijk voelen in de samenleving om zichzelf te onderwijzen, haar bewustzijn te vergroten en deel te nemen aan allerlei demonstraties en acties. Jongeren die deze realiteit zien, moeten zich aansluiten bij de gelederen van de revolutie. Vrijheid en overwinning zijn zijn alleen op deze manier mogelijk.