Zonder elektriciteit en water: leefomstandigheden in Qamişlo

  • Rojava/Noord-en Oost-Syrië

In grote delen van het noordoosten van Syrië is de levering van elektriciteit, water en brandstof aan de bevolking ingestort als gevolg van de Turkse aanvallen. Vrouwen in Qamişlo doen verslag van hun huidige leefomstandigheden.

In de wijk Qudurbeq in Qamişlo wonen meer dan 6.500 gezinnen. Er zijn zeven gemeenschappen, acht bakkerijen en een school in de buurt. Sinds de laatste golf van aanvallen door Turkije is de toevoer van elektriciteit en water ingestort. ANF Nieuwsagentschap sprak met twee vrouwen uit Qudurbeq over hun huidige leefomstandigheden.

Suheyla Şukri is lid van de Democratische Unie Partij (PYD) en legt uit dat de aanvallen van de Turkse staat niet alleen gericht zijn tegen één volk, maar tegen de hele bevolking van de autonome regio in Noord- en Oost-Syrië: “De infrastructuur voor elektriciteit, water en brandstof werd aangevallen. Er is geen elektriciteit of water in de huizen. Ziekenhuizen en scholen zijn gebombardeerd. Er worden bloedbaden aangericht tegen de bevolking. De mensen zouden ontheemd moeten worden, maar wij hebben dit beleid gedwarsboomd. Onze mensen zullen nooit het land verlaten waar ze geboren en getogen zijn. Onze levensomstandigheden zijn misschien moeilijk en de mensen zijn zich ervan bewust dat het nog moeilijker kan worden. Maar hun wil is sterk. Na de aanvallen hebben we geen water meer, maar de lokale overheid voorziet de bevolking van watertankwagens. Zelfs zonder water en brood zullen we ons land niet opgeven. Na de bezetting van Efrîn, Girê Spî en Serêkaniye zullen we niet toestaan dat er nog een stad wordt bezet. Ons volk heeft met eigen middelen een bestaan opgebouwd en heeft tot op de dag van vandaag moeilijke processen doorgemaakt. De Turkse staat bombardeert de bestaansmiddelen van de bevolking.”

Zieke en bange kinderen

Suheyla Şukri wees erop dat er in elk gezin kinderen en ouderen zijn: “Water en brandstof zijn een zeer ernstig probleem. Het koude weer is vooral moeilijk voor kinderen en ouderen, velen hebben kou gevat. De kinderen zijn bang. De lessen op school moesten worden onderbroken omdat de scholen voortdurend worden aangevallen. De kinderen blijven achter op school. Onze ouderen hebben al meer dan één gezondheidsprobleem. Hoe moeten ze leven zonder kachel in dit koude weer?

De internationale machten zwijgen

Het autonome bestuur heeft de bevolking altijd gesteund. De mensen helpen elkaar ook. De mensen in het noorden en oosten van Syrië hebben het beleid van de Turkse staat doorzien. Daarom is hun hoop het volk; ze weten dat het staatssysteem vijandig staat tegenover het volk. Ze beschermen elkaar, ze laten elkaar niet alleen in moeilijke dagen. De internationale machten zwijgen omdat ze partners zijn in de aanvallen van de Turkse staat. Instellingen en organisaties die zogenaamd de mensenrechten verdedigen, zwijgen over de moordpartijen op de bevolking. De infrastructuur in de regio is de basis van het levensonderhoud van de mensen. Als de staten die hier aanwezig zijn zwijgen, moeten ze zich terugtrekken uit ons land. Onze mensen doen niemand kwaad. De mensen hier hebben alleen hun rechten gekregen en willen vrij leven. Iedereen die hierover zwijgt, is niet anders dan de jihadisten en staat aan hun kant. Ons volk moet verenigd zijn en blijven vechten als één vuist, met één stem.”

Behiye Hesen, die ook in Qudurbeq woont, vroeg: “Welke schade hebben elektriciteit, water, dieselolie, drukkerijen en bakkerijen de Turkse staat berokkend? De plaatsen die werden aangevallen waren de bestaansmiddelen van de mensen, nu is er geen elektriciteit en water. Ze beschrijven zichzelf als moslims, maar hoe is dat verenigbaar met de islam? Onze buren zijn erg oud, we hebben een nieuwe elektriciteitsleiding voor hen getrokken. Dat houdt op als de diesel op is. Onze flat krijgt elektriciteit via een leiding van andere buren. Als zij hun elektriciteit niet met ons hadden gedeeld, zou ons leven nu veel moeilijker zijn. Als het moslims waren, zouden ze geen mensen aanvallen en ze zonder voedsel en water laten zitten. Hoe moeten mensen overleven in koud weer zonder diesel? Degenen die nog diesel hebben, zullen het opgebruiken en geen brandstof meer kunnen vinden.

Zonder diesel, geen elektriciteit en geen bronwater

Als we onze huizen niet schoonhouden en niet douchen, worden we ziek. Water is een bron van leven. Onze buren hebben een waterput. We zijn afhankelijk van een generator om water uit de put te halen. Als de diesel opraakt, ziet het er slecht uit. Er zijn veel zieke mensen. Mensen die een dialysebehandeling nodig hebben, zijn in levensgevaar. Deze mensen hebben schoon water nodig en dan is het dialysecentrum ook nog gebombardeerd. Ze kunnen niet behandeld worden. Onze mensen worden vermoord.

Of we sterven samen of we leven samen in vrijheid

Winkels zijn gesloten omdat ze geen elektriciteit hebben. De kleermakers kunnen niet werken vanwege het elektriciteitsprobleem. De kinderen kunnen niet naar school. Hoe moeten de kinderen weten wat oorlog is? Ze vragen voortdurend naar school en kunnen niet verder met hun studie. Ze zijn onrustig in het donker. Ze willen tv kijken, maar die kunnen we niet aanzetten. De aanvallen hebben in alle opzichten een negatieve impact op de kinderen. De Turkse staat heeft het gemunt op de hele bevolking, kinderen en ouderen. Het Arabische, Koerdische, Assyrische, Armeense en Circassische volk zal deze moeilijke dagen samen overwinnen. Ons motto is: of we sterven samen of we leven samen in vrijheid. We zijn samengekomen, we zullen ons land niet verlaten, zelfs niet als we dorst of honger hebben, totdat we ons land bevrijd hebben van de bendes.”

Bron: ANF