Zorgen om Öcalan: “Organiseren is het tegengif”

  • Frankrijk

Activisten uit Saarbrücken hebben de wake voor de vrijheid van Abdullah Öcalan in Straatsburg overgenomen. De Koerdische PKK-leider wordt beschouwd als een sleutelfiguur bij het oplossen van de Koerdische kwestie, maar zijn toestand is onbekend.

De Wake voor de Vrijheid van Abdullah Öcalan voor het Europees Comité voor de Preventie van Marteling in Straatsburg is de langst aanhoudende protestactie ter wereld. Week na week hebben sinds 25 juni 2012 nieuwe delegaties van activisten het protest overgenomen.

De woordvoerder van de groep zei dat Koerden over de hele wereld het isolement van Abdullah Öcalan op het Turkse gevangeniseiland Imrali veroordelen. De activist benadrukt dat de vrijheid van Öcalan direct verband houdt met de bevrijding van het Koerdische volk en alleen kan worden bereikt door een georganiseerde strijd. “Als mensen die hier week in, week uit waken, verklaren wij dat de vijand zijn doelen nooit zal bereiken. We zullen met grote overtuiging en doorzettingsvermogen blijven optreden. Het gaat ons niet alleen om het uiten van kritiek. Onze hoofdtaak ligt in het organisatorische werk. Organiseren is het tegengif voor het internationale complot tegen Abdullah Öcalan en de Koerdische beweging.”

Geen contact met Imrali-gevangenen

Abdullah Öcalan werd op 15 februari 1999 bij een internationale staatsgreep vanuit Kenia naar Turkije ontvoerd en zit al jaren geïsoleerd gevangen met zijn drie medegevangenen Ömer Hayri Konar, Hamili Yıldırım en Veysi Aktaş. Sinds 2019 is er een strikt verbod op advocaten op Imrali en het verdedigingsteam van Öcalan was voor het laatst in augustus 2019 op bezoek. Konar, Yıldırım en Aktaş hebben sinds hun overplaatsing naar de eilandgevangenis in 2015 nooit gebruik gemaakt van hun recht op juridische vertegenwoordiging.

Öcalan is de sleutelfiguur voor een oplossing van de Koerdische kwestie

Sinds eind november bekend werd dat het Anti-folteringscomité van de Raad van Europa (CPT) tijdens zijn bezoek aan Turkije in september geen persoonlijk contact had met Öcalan, zijn de zorgen over het leven en de veiligheid van Öcalan toegenomen. De Unie der Koerdische Gemeenschappen (KCK) heeft er opnieuw op gewezen dat het opheffen van het isolement op Imrali ook de kanalen zou kunnen openen voor een oplossing van de Koerdische kwestie en zo een democratisering van Turkije op gang zou kunnen brengen.

Laatste teken van leven in maart 2021

Er was een laatste teken van leven van Imrali in de vorm van een telefoontje tussen Öcalan en zijn broer in maart 2021, dat om onbekende redenen na een paar minuten werd afgebroken. Het Asrin Advocatenkantoor verzoekt regelmatig bezoeken om zijn cliënten te zien. De Turkse autoriteiten weigeren of negeren deze verzoeken echter. Hetzelfde geldt voor verzoeken om bezoek van familieleden. De Turkse rechterlijke macht gebruikt over het algemeen willekeurige “disciplinaire maatregelen” die aan de Imrali-gevangenen worden opgelegd als juridische dekmantel voor het onrecht op het gevangeniseiland in de Zee van Marmara. Lange tijd gebruikten de Turkse autoriteiten zelfs de “Routekaart voor Onderhandelingen” die Öcalan in 2009 voorlegde aan het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) als rechtvaardiging voor het bezoekverbod aan het juridische team.

Openbare overtreding van de wet

Het verbod op bezoeken door advocaten in de gevangenis van Imrali is een flagrante schending van de standaard minimumregels van de Verenigde Naties (VN) voor de behandeling van gevangenen (Nelson Mandela Rules), bijgewerkt in 2015, de aanbevelingen van het anti-folteringscomité van de Raad van Europa en de Turkse gevangeniswet ( wet nr. 5275). Staten hebben de plicht om de uitoefening van de rechten van gevangenen en veroordeelden te waarborgen, ongeacht hun identiteit of de kwaliteit van hun straf. Maar de Turkse rechterlijke macht is niet bereid om de onmenselijke omstandigheden in de gevangenissen op Imrali te corrigeren en houdt vast aan behandeling volgens het strafrecht van de vijand.