Besê Erzincan, coördinerend lid van de KJK (Gemeenschap van Koerdistan Vrouwen), sprak over het ontstaan van de Koerdische vrouwenbeweging in het programma Xwebûn op Jin TV onder leiding van Arjîn Baysal.
Deel één van dit interview kunt u hier teruglezen.
In de afgelopen jaren is er een grote vastberadenheid ontstaan in Rojava, vooral onder vrouwen. Dit is te danken aan de gemeenten en raden, want iedereen heeft inspraak en kan inspraak hebben.
De gemeenten en raden zijn het basissysteem in Rojava. Alle leden moeten lid worden van een gemeente. Dit is de basis van het democratisch confederalisme en het vrouwensysteem. Beslissingen moeten van beneden naar boven genomen worden. In elk dorp en in elke stad zijn er vrouwenraden. In deze vrouwenvergaderingen worden problemen die het leven van vrouwen beïnvloeden besproken en opgelost. Niet alleen het probleem maar ook het alternatieve leven moet besproken worden. We weten dat het systeem van de kapitalistische moderniteit op alle gebieden van het leven ingrijpt. Als vrouwen moeten we ons op alle gebieden van het leven organiseren en alternatieven creëren. Aan de ene kant pretendeert het systeem te dienen, aan de andere kant maakt het de samenleving tot slaaf. Onze alternatieven moeten zowel lokaal als algemeen zijn. Vrouwen moeten inspraak krijgen in de regio. We willen het bewustzijn in de hele samenleving vergroten. Want als mensen niet geïnformeerd zijn, kunnen ze niet de juiste voorstellen doen.
Is de situatie hetzelfde in andere delen van Koerdistan?
Dit systeem is niet alleen specifiek voor Koerdistan. Het is een systeem voor het hele Midden-Oosten en zelfs voor de hele wereld. Het mag dan begonnen zijn in Koerdistan, maar ons doel is om een confederalistisch systeem te creëren dat wereldwijd geleid wordt door vrouwen en gemeenschapsorganisaties. Het zal misschien niet KJK heten, maar in de kern zal het hetzelfde zijn. Wij geloven dat als we een vrij, ecologisch en democratisch vrouwenconfederatiesysteem creëren in het Midden-Oosten en de wereld, we in staat zullen zijn om een democratische moderniteit op te bouwen.
Denken jullie dat jullie elke vrouw in de wereld bereikt hebben? Hebben jullie zo’n doel voor ogen en beschouwen jullie jullie zelf als voldoende in dit opzicht?
Het idee van vrouwen verspreidt zich al meer dan veertig jaar in Koerdistan. Dit is een grote ontwikkeling, maar we hebben nog een lange weg te gaan. Het KJK-systeem zal zich stap voor stap ontwikkelen. Het werk eindigt niet met de organisatie. We hebben doelen op korte, middellange en lange termijn. Het door mannen gedomineerde systeem is al vijfduizend jaar georganiseerd. We kunnen niet zeggen dat we dit systeem in vijf tot tien jaar zullen veranderen. Ons doel is om de strijd elk jaar stap voor stap te ontwikkelen. Er wordt uitdagend werk verricht op het gebied van actie, onderwijs, diplomatie en vrouwengemeenschap. Vrouwenwerk houdt nooit op.
We hadden veel moeilijkheden, betaalden veel prijzen, verleenden veel gunsten, werkten hard, maar we ontwikkelden ons stap voor stap. Natuurlijk kunnen we niet zeggen dat we ons systeem aan iedereen hebben geïntroduceerd. Maar iedereen weet dat de Rojava-revolutie een voorbeeld is. Ze wordt over de hele wereld erkend. De slogan “Jin Jiyan Azadî” werd over de hele wereld geroepen. Voor het eerst was er een opstand met een slogan voor vrouwen. Koerdische vrouwen worden ook erkend op het gebied van diplomatie. Jineolojî wordt steeds bekender, Rebêr Apo is bekend. Er kunnen moeilijkheden zijn, maar er is ook vooruitgang. Als we het hebben over hoezeer wij als militanten van de KJK en PAJK een leidende rol spelen, hebben we tekortkomingen in dit opzicht. Maar we zien ook onze ontwikkeling en we zullen slagen.
Er wordt ook gesproken over wereldvrouwenconfederalisme. Dit is een programma op zich. Er zijn veel conferenties georganiseerd in steden als Berlijn en Frankfurt. Op deze conferenties zien mensen hoe dit systeem wordt geïmplementeerd. Hoe ziet u de reacties van vrouwen in de wereld?
Als je de juiste stap zet, zul je zeker een positieve reactie krijgen. Er is zo’n behoefte in de wereld. Er is momenteel migratie, oorlog, crisis, armoede en geweld tegen vrouwen in de wereld. Het systeem van kapitalistische moderniteit heeft grote vijandigheid tegen vrouwen gecreëerd. Dit systeem is misogynistisch. Vrouwen hebben geen problemen met actie en rebellie. Samenwerking is echter problematischer. Ons doel is om een flexibel en gedeeld organisatorisch netwerk te creëren dat alle vrouwen samenbrengt en een nieuw leven mogelijk maakt. De KJK is een model. Het richt zich op de problemen van vrouwen. Op de conferenties tonen vrouwen grote interesse in Koerdische vrouwen, luisteren naar hen en respecteren hen. Er is een afwijzing van het 5000 jaar oude, door mannen gedomineerde systeem. Vrouwen staan op, maar ze weten niet wat voor soort systeem en leven ze zullen opbouwen. Maar vrouwen komen langzaam bij elkaar. Het KJK-systeem geeft het juiste antwoord op de ervaren problemen.
Hoe strijdt de KJK tegen seksisme? Hoe verdedigt het vrouwen? Hoe wordt het vrije leven opgebouwd?
Het KJK-systeem voert een belangrijke strijd tegen seksisme. Het is een zeer breed systeem in termen van onderwijs, systeem en leven. Door de geschiedenis heen is het vermogen van vrouwen om zich te verdedigen en te organiseren vernietigd. Het leven was echter opgebouwd rond vrouwen. In dit systeem was er geen regering en geen staat. Onder het door mannen gedomineerde systeem vielen mannen vrouwen op alle gebieden aan. Vrouwen werden slaven. De natiestaat is gebaseerd op seksisme. Er is een groot conflict in de relaties tussen mannen en vrouwen. Het hele leven is georganiseerd op basis van de belangen van mannen. Vrouwen hebben geen rechten in de maatschappij. We willen deze fouten in het vrouwensysteem corrigeren. Het systeem van dubbele medevoorzitterschap (man\vrouw) is een van de pijlers hiervan. Hoe meer een vrouw zich organiseert, hoe meer ze kan strijden tegen seksisme en haar leven kan veranderen.
Hoe reageren mannen? Wat voor soort verandering voorziet de KJK voor mannen?
Het is niet gemakkelijk voor mannen om te veranderen. Dit heeft te maken met de ontwikkeling van vrouwen. Wanneer een vrouw zich ontwikkelt, verandert, transformeert, haar eigen beslissingen kan nemen, vrij wordt, dan moeten mannen ook een verandering doormaken. Er zijn mannen die vrouwen begrijpen en zichzelf willen veranderen. Anderen zijn tegen vrouwen en sommigen voelen zich nergens verantwoordelijk voor. We moeten heel uitgebreid werken aan het veranderen van mannen. We moeten heel volhardend zijn. Veel van onze mannelijke vrienden zijn zichzelf aan het opvoeden. Ons KJK-systeem dwingt mannen in de samenleving om te veranderen. Als hij niet verandert, zal het vrouwensysteem deze man niet accepteren. We moeten onze strijd voortzetten en onszelf onderwijzen. Het gaat niet van de ene op de andere dag.
Besê Erzincan: Een door vrouwen geleid leven opbouwen – Deel één