- Turkije
De gezondheidstoestand van de 75-jarige politieke gevangene Ferzende Elbi in Turkije verslechtert. De vredesactivist zit nu in een rolstoel en kan niet meer voor zichzelf zorgen. Toch wordt zijn vrijlating geweigerd.
De nu 75-jarige politieke gevangene Ferzende Elbi werd in Turkije tot levenslang veroordeeld voor zijn vredeswerk. Hij was een van de “oude en wijze” mensen die betrokken waren bij het vredesproces vóór 2015. Maar dat niet alleen, Elbi was ook een van de activisten die in verzoeningscommissies campagne had gevoerd voor begrip onder de bevolking in Reşqelas (Tr. Iğdır). Hij werd in 2021 veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf voor “lidmaatschap van de PKK/KCK” en “separatisme”, samen met drie andere leden van de vredescommissie. Ferzende Elbi zit in de gevangenis in Eskişehir, ongeveer 1.500 kilometer van zijn woonplaats. Hij zit nu in een rolstoel en kan niet meer voor zichzelf zorgen. Toch is zijn vrijlating geweigerd.
Familieleden: “Elbi moet onmiddellijk worden vrijgelaten”
Zijn broer Halit Elbi gaf informatie over de gezondheidstoestand van Ferzende Elbi: “Mijn broer is 75 jaar oud. Hij lijdt aan ouderdomsklachten. Hij heeft problemen met zien en horen. Hij heeft vaak bloedneuzen door zijn hoge bloeddruk. Hij ontwikkelt steeds nieuwe hernia’s en soortgelijke klachten. Dit staat al in zijn medische rapporten. Daarom hebben we opgeroepen tot zijn vrijlating gezien zijn gezondheidsproblemen en zijn leeftijd. We hebben herhaaldelijk contact opgenomen met het Ministerie van Justitie, maar we hebben niet eens een antwoord ontvangen.
We roepen het Ministerie van Justitie op om oplossingen te vinden voor alle zieke gevangenen. Het publiek is erg gevoelig voor deze kwestie. We vertellen hem dat het goed met hem gaat, zodat hij niet psychisch wordt beïnvloed. We proberen hem te troosten, maar hij is oud en ziek. Hoe ver zal deze situatie gaan? Ze hebben vredesbijeenkomsten gehouden met de gouverneur en zijn plaatsvervanger, ze hebben mensen bij elkaar gebracht, en toen werd hij vastgezet zonder aanklacht en zonder wet. Maar hoe dan ook, er moeten eerlijke processen komen en er moeten oplossingen worden gevonden in termen van het recht op leven.”
HEDEP parlementslid Hun: “Iemands recht op leven wordt hier weggenomen”
HEDEP parlementslid Yılmaz Hun heeft een parlementaire vraag over Ferzende Elbi ingediend bij het Ministerie van Justitie. In een interview met ANF Nieuwsagentschap legde hij uit dat de actie tegen Elbi en de andere zieke gevangenen een “beroving van het recht op leven” was. Hij zei: “Ferzende Elbi is een wijs man, een geliefd en gerespecteerd man, een man die voor vrede heeft gezorgd. Hij was een van de wijzen, een boodschapper van vrede. Hij werd veroordeeld omdat hij opkwam voor vrede. Zijn gezondheidsproblemen zijn vergevorderd. Hij heeft verschillende ziekten. Hij vindt het moeilijk om met zijn familie te praten. Hij komt op bezoek in een rolstoel omdat hij zelf niet meer kan lopen. Hij kan niet meer voor zichzelf zorgen. Hij is niet in staat om zelfstandig te wonen. Toch heeft het forensisch instituut verklaard dat hij geschikt is voor detentie. Er zijn veel deskundigenrapporten over zijn toestand, maar wij hebben geen toegang tot deze rapporten. We hebben een parlementaire enquête ingediend en contact opgenomen met alle relevante instellingen. We hebben een petitie ingediend dat hij op deze leeftijd en onder deze omstandigheden niet in de gevangenis kan blijven. We wachten momenteel op de uitkomst van onze petities.”
Medeverdachte reeds overleden door gebrek aan behandeling
Samen met Ferzende Elbi werden ook Ehettin Kaynar, Kerim Boran, Mehmet Çelik, Abdülmecit Kaya en Abdullah Ateş, allen ruim 70 jaar oud, veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf voor vermeend lidmaatschap van de Vredescommissie. Velen van hen waren toen al ernstig ziek. Een van hen was Ehettin Kaynar, die leed aan hepatocellulair carcinoom. Door een gebrek aan behandeling verslechterde zijn situatie in de gevangenis voortdurend. Pas toen de ziekte een ongeneeslijk stadium had bereikt, werd zijn straf voor zes maanden opgeschort en werd hij op 2 september vrijgelaten uit de Karabük T-type gevangenis. Zes weken later was hij dood.