Xelil Dağ: Ik vertrouw op de bergen

De Internationalistische Commune van Rojava publiceerde een brochure over filmmaker Xelil Dağ genaamd “Ik vertrouw op de bergen – De geboorte van de guerrillafilm”.

Zoals Dağ zelf schreef: “Voor mij zijn de woorden en gezichten van de bergen de sterkste uitdrukking van de scheppingsdagen van een volk. Ze zijn de enige reden voor mij om jarenlang door dit deel van de aarde te zwerven. Mijn vrienden in de bergen zijn het object van mijn blikveld en het onderwerp van mijn hart geworden. Soms observeerde ik ze door mijn lens, maar meestal waren we samen. Soms was ik een vreemdeling, soms een van hen. Ik liep achter hen aan, van berg naar berg. Bij elke hoogte die ze beklommen, elke afstand die ze bereikten, drupte het zweet me uit de mond. Ik deed er alles aan om elk woord, elk gezicht vast te leggen. Maar diep van binnen voelde ik altijd de pijn dat ik ze nooit echt kon bevatten. Er ontbrak altijd iets. Naast de bergen die ik vastlegde waren er altijd ontelbare woorden en gezichten die wachtten om vastgelegd te worden. De woorden en gezichten die ik niet kon vastleggen, heb ik in mijn hart geschilderd. Ik noem ze foto’s van mijn hart. De donkere nachten, de pijnlijke liedjes, het stille lachen, de streken van kinderlijke onschuld, geheime liefdes die door geen enkele lens ter wereld kunnen worden vastgelegd, heb ik in het kader van mijn hart geplaatst.”

Xelil Dağ

Xelil Dağ (Halil Uysal) werd in 1973 in Duitsland geboren als eerste kind van een vader uit Izmir en een moeder uit Ağrı. Hij sneuvelde als martelaar op 1 april 2008, gedood als gevolg van een Turkse aanval.

Tijdens de lagere school verhuisde hij heen en weer tussen Izmir en Duitsland. Hij voltooide de middelbare school in Izmir aan de Turkse privéschool. Daarna kwam hij naar Europa, waar hij overdag werkte en deelnam aan fotocursussen op avondscholen. Tijdens zijn drie jaar in Europa leerde hij de vrijheidsbeweging kennen. In 1994 nam hij deel aan de oprichting van het eerste Koerdische televisiestation in Europa, MED TV.

Op 1 april 1995 reisde hij naar het Midden-Oosten als assistent van een Duitse cameraman voor een interview met Abdullah Öcalan. Tijdens het interview leerde hij de guerrillastrijders in de centrale partijschool van de PKK beter kennen. Na dit interview met Abdullah Öcalan, dat ook zijn eerste zinvolle werk is, besloot hij niet terug te keren en zijn levensreis hier voort te zetten. Sindsdien speelt zijn leven zich af in de bergen van Koerdistan, samen met de Koerdische vrijheidsstrijders.

Bron: ANF