De Koerdische Vrouwen Gemeenschap (KJK) heeft een verklaring uitgegeven ter ere van 25 november, de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen. In de verklaring schetst de koepelorganisatie van Koerdische vrouwen de mondiale ontwikkelingen en de situatie in de vier delen van Koerdistan en beschrijft het concept van inclusie van vrouwen in het systeem van heerschappij. De KJK benoemt wat zij ziet als de relevante punten in de wereldwijde vrouwenbevrijdingsstrijd en verklaart: “We hebben een toverformule gevonden om de wereld te veranderen.” Hieronder documenteren we de volledige verklaring van de KJK-coördinatie:
Met Jin Jiyan Azadî naar de Vrouwenrevolutie
We vieren de Internationale Dag voor de Uitbanning van Geweld tegen Vrouwen in de schaduw van conflicten en oorlogen die worden uitgelokt door door mannen gedomineerde inzichten. Het door mannen gedomineerde systeem en dictatoriale regimes over de hele wereld hebben geweld tot een doel van bescherming en machtsuitoefening gemaakt. Het patriarchale systeem drijft onze wereld naar de ondergang in een spiraal van geweld, vrouwenmoorden en ecocide, genocide, seksisme, racisme, oorlog en conflicten. In essentie en in de praktijk is het een oorlog tegen vrouwen. In Palestina, Nagorno-Karabach en in Koerdistan, vooral in Rojava, wordt de samenleving onderworpen aan bloedbaden, ontheemding en migratie. Leefruimtes worden vernietigd en culturele en sociale herinneringen worden vernietigd. Wij veroordelen dit beleid van bloedbaden en genocide, uitgevoerd ten voordele van de mannelijke macht, en we verklaren dat we er overal en altijd tegen zullen strijden.
Vrouwen zijn een constant doelwit in Koerdistan
Bloedbaden en geweld, die hun oorsprong vinden in een fanatiek religieuze, racistische en seksistische politiek, gaan in Koerdistan verder in de dimensie van genocide. De absolute isolatie en 25 jaar gevangenschap van Rêber Apo [Abdullah Öcalan], de architect van onze vrouwenrevolutie, op het eiland Imrali, de moord op onze vrouwelijke pioniers in Bakur, Başûr en Rojava [in het noorden, zuiden en westen van Koerdistan] door middel van moordaanslagen en asymmetrische oorlogstechnieken, een speciale oorlogspolitiek tegen jonge vrouwen, seksueel geweld en marteling en seksistische aanvallen zijn de meest concrete praktijken van vrouwenhaat in ons land. Vrouwen zijn het doelwit van het kolonialistische, fascistische en IS mentaliteitssysteem in de vier delen van Koerdistan.
Bakur (Noord-Koerdistan)
Bakur wil de vooruitgang van de vrouwenrevolutie een halt toeroepen door het medebestuurssysteem, vrouweninstellingen, parlementsleden, burgemeesters, journalisten en activisten te criminaliseren en gevangen te zetten. In Turkije, dat bovenaan de lijst staat van landen met de meeste gevangenen, zitten 13.977 vrouwen en 2.511 kinderen in de gevangenis. In november bedroeg het aantal vrouwenmoorden volgens de officiële gegevens 234. Het AKP-regime is ongetwijfeld de hoofdschuldige aan de morele ineenstorting die de verkrachting van vijfentachtigjarige vrouwen, baby’s, kinderen en dieren legitimeert. Deze gewelddaden en slachtpartijen worden gelegitimeerd en in het beste geval gedefinieerd als misbruik; het beleid van geweld en verkrachting wordt vrijwel verzacht en genormaliseerd. Het feit dat de bovengenoemde aanvallen, d.w.z. het doden en verkrachten van vrouwen en kinderen, worden gedefinieerd en bestempeld als misbruik, beschrijft het punt dat is bereikt in het begrip en de taal van opname in het systeem.
Rojava (Noord- en Oost-Syrië)
Het systeem van zelfbestuur in Rojava, dat gebaseerd is op democratisch confederalisme en waarin 60 procent van de vrouwen actief is, wordt buiten werking gesteld. In oktober nam het fascistische AKP-regime 50 procent van de elektriciteits-, water- en energiebronnen in beslag, waardoor in totaal twee miljoen mensen verstoken bleven van hun basisbehoeften. De bestrijding van geweld tegen vrouwen blijft een belangrijke prioriteit voor Rojava en de autonome regio Noord- en Oost-Syrië.
Rojhilat (Oost-Koerdistan)
In Rojhilat wil het vrouwenhatende Iraanse regime de invloed van de slogan Jin Jiyan Azadî [Vrouw Leven Vrijheid], die over de hele wereld wordt gehoord, breken door de dreiging van executie en de onderdrukking van vrouwen te intensiveren. De executie van 17 vrouwen dit jaar en de ontvoering van KJAR-activiste Varishe Moradi door strijdkrachten van het Iraanse regime, wiens verblijfplaats nog steeds onbekend is, zijn het meest concrete voorbeeld van het klimaat van angst dat het regime wil verspreiden.
Başûr (Zuid-Koerdistan)
In Başûr worden vrouwen blootgesteld aan de aanvallen van de kapitalistische moderniteit; de mentaliteit die ruimte geeft aan religieuze en seksistische oriëntaties leidt tot een toename van aanslagen op het leven zoals vrouwenmoorden, zelfmoorden, besnijdenissen en zelfverbrandingen. De wens om het dagelijks toenemende aantal gewelddaden te verbergen leidt ook tot de verspreiding van geweld. De fascistische Turkse staat gaat ononderbroken door met aanvallen op Şengal, dat met zelfbestuur en zelfverdediging heeft gevochten voor zijn bestaan tegen de genocide van IS, en richt zich in wezen tegen de strijd van de vrouwen van Şengal, die uit hun eigen as zijn herrezen.
Internalisatie van vrouwen in het systeem
Niet alleen in ons land, Koerdistan, maar over de hele wereld is er een beleid om vrouwen te internaliseren in het systeem met behulp van verschillende methoden en instrumenten. Eén dimensie van dit beleid is vrouwen economisch en sociaal het zwijgen op te leggen door hen te laten deelnemen aan het door mannen gedomineerde systeem. Het is opmerkelijk dat in elke periode waarin de strijd van vrouwen op mondiaal niveau toeneemt, verschillende perspectieven, tendensen en praktijken naar voren komen die de ideologische tegenstellingen benadrukken en de prioriteiten en overeenkomsten overschaduwen of verdoezelen. Op deze manier wordt voorkomen dat vrouwen zich verzetten tegen de mannelijke overheersing.
Zelfkritische benadering
De enige manier om dit tegen te gaan is samen op te trekken in het verzet tegen dit systeem dat oorlog voert tegen vrouwen. De ontwikkeling van de vrouwenstrijd, die een hoog niveau van organisatie en solidariteit heeft bereikt en zich verzet tegen geweld, het beleid om vrouwen te vernederen en het door mannen gedomineerde systeem op mondiaal, regionaal en lokaal niveau, heeft het systeem bang gemaakt. Het door mannen gedomineerde systeem is onmiddellijk in actie gekomen en heeft geprobeerd de vrouwenstrijd te verzwakken door aan de ene kant vrouwen in het systeem te trekken en aan de andere kant geweld en vrouwenmoord te laten escaleren. Dit moet ook begrepen worden als een zelfkritische benadering. Het is duidelijk dat we ons moeten richten op de punten die verenigen en niet verdelen om dit beleid te dwarsbomen. Bij deze gelegenheid nodigen we alle vrouwen die strijden voor vrouwenvrijheid uit om deze situatie te herzien, zich te verenigen door sterkere en duurzame allianties op te bouwen en samen de strijd aan te gaan. Wij zeggen dat het tijd is om opnieuw op te staan, en veel sterker.
Ons standpunt en onze oproep
Als vrouwen die van de 21e eeuw een tijdperk van vrouwenemancipatie willen maken, zeggen wij: Laten we 25 november, de Internationale Dag voor de Uitbanning van Geweld tegen Vrouwen, aangrijpen om ons sterker te organiseren, allianties en acties uit te breiden en samen te komen!
Laten we onze strijd tegen alle mentaliteiten en praktijken van het door mannen gedomineerde systeem voortzetten om de levens te verlichten die geweld, vrouwenmoord, genocide, oorlog en massamoord proberen te verduisteren!
Laten we, in plaats van het verzet en de strijd van vrouwen te beperken tot bepaalde dagen, grenzen en tijden, van elk moment een moment voor vrouwenvrijheid maken.
Laten we onze zelfverdediging ontwikkelen. Zoals de revolutie in Rojava bewijst, is zelfverdediging de enige manier om onszelf te beschermen tegen geweld van de mannelijke staat op alle gebieden van het leven.
Laten we de politiek en oorlogen gebaseerd op religieus fanatisme, racisme en seksisme stoppen met gezamenlijke acties en activiteiten op lokaal, regionaal en mondiaal niveau!
Laten we een holistische en totale strijd voeren tegen de intimidatie, verkrachting en moord op vrouwen door het patriarchale systeem. Laten we geen genoegen nemen met de hervormingen die ons als zwijggeld worden aangeboden, maar streven naar een vrouwenrevolutie.
Laten we ons werk intensiveren om bewustzijn te creëren op basis van Jineolojî als de wetenschap van de vrouw en het leven en de ideologie van vrouwenbevrijding!
Wet, onderwijs en media, de belangrijkste ideologische argumenten van de heersende man, zijn de gebieden waar seksisme, geweld en racisme dagelijks worden gereproduceerd en de uitbuiting, onderwerping en moord op vrouwen worden genormaliseerd. Daarom moeten we alternatieve netwerken opbouwen op het gebied van onderwijs, media, gezondheid, justitie, economie, cultuur en politiek, enz.
Laten we de sociale revolutie opvoeren op basis van het sociale contract van vrouwen en laten we strijden tegen het inzicht dat vrouwen sociale rollen voorschrijft, hen beperkt tot gezin en huishouden en dit presenteert als “de aard van de vrouw”!
Van Koerdistan tot Palestina, van Afghanistan tot Armenië
Van Koerdistan tot Palestina, van Afghanistan tot Armenië zullen we alle politiek van oorlog, agressie, genocide en vrouwenmoord verslaan. In het besef dat de voorwaarde voor vrede vrijheid is, zullen wij als vrouwen opnieuw het voortouw nemen in de radicale strijd voor vrede. De bevrijdingsstrijd van vrouwen is altijd de garantie voor een “diepe democratie” waarvan de grenzen niet door staten maar door volkeren worden getrokken. Wij zullen de bouwers zijn van de democratie waar volkeren, vrouwen en onderdrukten naar verlangen.
Mannen die zich willen bevrijden uit de valstrikken van het patriarchaat
Voor ons is ook de houding van mannen belangrijk die zich willen bevrijden uit de valstrikken van het door mannen gedomineerde systeem, die overal ter wereld de slogan Jin Jiyan Azadî steunen, die de vormen van mannelijke overheersing doorbreken en zich inspannen om de mars van vrouwen naar vrijheid te begeleiden. We zullen ervoor zorgen dat de transformatie van mannen deel uitmaakt van de vrijheid van vrouwen.
Geen leven zonder vrouwen en vrijheid
Op deze dag herdenken we met respect en dankbaarheid alle vrouwen die gevallen zijn in de vrouwenbevrijdingsstrijd en alle vrouwen die vermoord zijn door het geweld van de mannelijke staat. Als de Kurdistan Women’s Freedom Movement zeggen we dat we de slachting van vrouwen zullen stoppen door onze zelfverdediging en organisatie te versterken. Wij vrouwen zijn de pioniers van democratisch, modern verzet tegen het patriarchale systeem en de beschaving van de staatsklasse. Wij hebben een toverformule gevonden om de wereld te veranderen: Wij accepteren geen Jiyan zonder Jin, geen Jiyan zonder Azadî.