Paneldiscussie met burgemeester op school in Jena

  • Duitsland

Maandag vond in een school in het Duitse Jena een paneldiscussie plaats met als titel “Protesten en opstanden”. Onder de panelleden bevonden zich een activiste van de campagne Women Defend Rojava (Vrouwen verdedigen Rojava), een lid van “Tren Maya stoppen”, een hedendaagse getuige uit de DDR en de burgemeester van Jena, Thomas Nitzsche (FDP). Het doel was om verschillende lokale en internationale vormen van verzet tegen autoritaire regimes en mogelijkheden voor democratische participatie te bespreken.

Ongeveer 100 middelbare scholieren namen deel aan het evenement en stelden veel vragen aan de activisten en sprekers. De huidige aanvalsoorlog van Turkije tegen het revolutionaire sociale project in het noorden en oosten van Syrië, de gerichte vernietiging van civiele infrastructuur en de dreunende, absurde stilte van de Duitse regering en het Duitse medialandschap tegenover het geweld in de regio die bekend staat als Rojava werden ook besproken.

“Het heeft allemaal een structuur en het heet kapitalisme”

De studenten en activisten uitten felle kritiek op de uitspraak van de burgemeester dat projecten zoals de Tren Maya nooit mogelijk zouden zijn in Duitsland. De vernietiging van het dorp Lützerath en het Hambachse bos en het Dannenröderbos werden als tegenvoorbeeld genoemd. Een spreker categoriseerde dit met de woorden: “Dit alles heeft een structuur en die heet kapitalisme. Het gaat om economische belangen, die ten grondslag liggen aan de steun van Deutsche Bahn voor het megaproject Tren Maya of de Duitse wapenleveranties die tegen Rojava worden ingezet. Het gaat niet om moraal of ethiek, het gaat om winst. En precies dezelfde structuren van milieuvernietiging die de wil van de samenleving terzijde schuiven, zijn ook hier in Duitsland te vinden.”

Op de vraag wat er in Duitsland nodig is om een echte verandering teweeg te brengen en duurzaam protest in de praktijk te brengen, werden het concept van democratisch confederalisme in Rojava en de sociale organisatie van de Zapatistas naar voren geschoven als mogelijke perspectieven: “Er is verzet nodig vanuit de samenleving, er is inzicht nodig in wat wereldwijde onrechtvaardigheden met ons en het systeem waarin we zijn opgegroeid te maken hebben. Daarom hebben we ook basisorganisaties nodig, onderwijs en de ontwikkeling van alternatieven die echte oplossingen bieden voor sociale problemen. Dat is wat we kunnen leren van de revolutie in Rojava en Chiapas: de oplossingen moeten uit de samenleving zelf komen.”

PKK-verbod moet weg

Er werd ook benadrukt dat de Rojava-revolutie bijvoorbeeld het slachtoffer is van structurele aanvallen waarvoor Duitsland rechtstreeks verantwoordelijk is. Deze Duitse betrokkenheid vindt niet alleen plaats op het terrein, maar ook hier, bijvoorbeeld door de criminalisering van de Koerdische Arbeiderspartij (PKK) als terroristische organisatie. Het PKK-verbod in Duitsland wordt beschouwd als een centrale pijler van de repressie tegen de Koerdische vrijheidsbeweging in het algemeen in de Bondsrepubliek. “Daarom moet het verbod op de PKK worden opgeheven”, eiste een activist, rechtstreeks gericht tegen een verklaring van de burgemeester, die positief leek te staan tegenover de acties in Rojava en ter verdediging van deze revolutie, maar zich aan de andere kant als lokaal politicus onttrok aan zijn verantwoordelijkheid om een standpunt in te nemen. In een overeenkomstige oproep aan Nitzsche werd dan ook gesteld dat de voortdurende bombardementen op Rojava door het Turkse regime in strijd met het internationaal recht veroordeeld moeten worden.

Grote belangstelling voor het Rojava-project als alternatief

Ook de zogenaamde verschuiving naar rechts en de steeds sterker wordende AfD werden besproken. De studenten werden opgeroepen om zich te organiseren tegen fascisme en nationalisme en zich te engageren in antifascistisch verzet.

De interesse in de actuele organisatievorm in Rojava als alternatief voor de problemen in Duitsland en de acties van de campagne “Stop Tren Maya” werd duidelijk door de vele vragen. “Er zouden meer van dit soort evenementen buiten het curriculum moeten zijn om kennis te verbreden en iets heel anders te leren. Al deze onderwerpen vandaag waren onderwerpen waar ik nog nooit van gehoord had,” zei een leerling aan het einde van het evenement. De motivatie om verder te discussiëren over de inhoud met klasgenoten en vrienden en om alle ideeën en gedachten die ze over de inhoud hadden mee te nemen, was erg groot. “Ook al begrijp ik veel dingen nog niet, het geeft me de motivatie om iets te doen en actief te worden”, benadrukte een leerling.

Tot slot werd de studenten veel moed toegewenst om terug te vechten, zich te organiseren en zich te verzetten tegen de nationalistische structuren van onze samenleving – en om antwoorden op hun vragen te zoeken in de wereldwijde bewegingen tegen fascisme, patriarchaat, ecocide en kapitalisme.