“We leven in tijden die ongekende veranderingen en omwentelingen met zich meebrengen, waarbij vrouwen het voortouw nemen,” zegt Peyman Viyan (PJAK), verwijzend naar het recente congres van de Vrije Vrouwengemeenschap van Oost-Koerdistan.
De Gemeenschap van Vrije Vrouwen van Oostelijk Koerdistan (KJAR) hield onlangs haar 4e congres. Afgevaardigden uit verschillende werkvelden namen deel aan het congres in de bergen van Koerdistan. Het centrale thema was de “Jin Jiyan Azadî” revolutie en de georganiseerde zelfverdediging van vrouwen in Rojhilat (Oost Koerdistan) en Iran. Peyman Viyan, die medevoorzitter is van de Partij voor een Vrij Leven in Koerdistan (PJAK), ziet het congres als een belangrijke netwerkbijeenkomst, vooral voor de vrouwenbeweging. Ze vatte de belangrijkste resultaten van de discussies samen voor ANF Nieuwsagentschap.
“Ons congres vond plaats op een zeer belangrijk politiek moment,” zei Viyan. “Het kwam op een moment dat de strijd voor vrouwenemancipatie haar sporen heeft nagelaten in Koerdistan, het Midden-Oosten en andere delen van de wereld. We leven in tijden die ongekende veranderingen en omwentelingen met zich meebrengen, met vrouwen in de voorhoede. Ze vechten op het hoogste niveau; tegen de mentaliteit van de natiestaat, het door mannen gedomineerde systeem en de bezetting. Zij voeren de meest radicale strijd en leiden het verzet op alle gebieden. Deze vraag vormde de kern van ons congres.
Kritiek en zelfkritiek
We realiseerden ons echter dat we niet altijd voldeden aan de verwachtingen van de vrouwen en dat we niet op de gewenste manier reageerden op kritiek. Als KJAR hebben we zelfkritisch gereflecteerd en kritiek geaccepteerd als een stimulans voor belangrijke discussies. De Vrije Vrouwengemeenschap van Oost Koerdistan heeft een grote erfenis van verzet en honderden martelaren zoals Şîrîn Elemhûlî, Zîlan Pepûle, onze grote commandanten Aryen Arê, Sara, Bîşeng en Şîlan Bane, die de KJAR deden groeien en kracht gaven. Ze vochten toegewijd voor de identiteit van vrije vrouwen tot hun laatste adem. Ze werden een voorbeeld en een hoop voor vrouwen die strijden. Op ons congres hadden we een brede discussie over wanneer onze acties onvolledig waren, welke doelen we gemist hebben en wat we willen veranderen zodat onze strategieën gerealiseerd worden en niet ineffectief blijven. We hebben onze doelen duidelijker geformuleerd.
We zijn het erover eens dat alleen vrouwen kunnen optreden als een beslissende avant-garde in dit historische proces. Onder hun leiderschap kunnen de samenleving, het land en de hele geografie bevrijd worden. Vrouwen zijn in staat om oplossingen te vinden voor alle problemen en crises. De bevrijding van alle religies, wereldbeelden en naties hangt af van de revolutie van vrouwen, de bevrijding van vrouwen en de vrijheid van vrouwen. Deze kwesties zijn onze belangrijkste agenda geworden. KJAR wijst de weg. Als beweging moeten we daarom een voortrekkersrol spelen op politiek, sociaal en organisatorisch gebied. We hebben dit als kritiek opgevat en onszelf bekritiseerd. Tegelijkertijd hebben we onze nieuwe plannen en projecten voor de komende tijd bekendgemaakt. We zijn vastbesloten om op een hoger niveau te strijden om aan de verwachtingen van vrouwen te voldoen. We hebben de kracht om dat te doen.”
De KJAR is georganiseerd volgens het paradigma van Abdullah Öcalan van een samenleving gebaseerd op basisdemocratie, vrouwenemancipatie en ecologie – democratisch confederalisme. Op het congres werd besloten om de bestaande werkterreinen uit te breiden met verschillende comités, zoals zelfverdediging, onderwijs en sociale organisatie. “Door middel van deze commissies willen we ervoor zorgen dat we onze verantwoordelijkheid ten opzichte van vrouwen in Rojhilat en Iran op een nog hoger niveau invullen. Zo zal de onderwijscommissie van de KJAR zich voortaan intensiever bezighouden met het patriarchale onderwijssysteem en zal de Jineolojî een grotere rol spelen op het gebied van vrouwenemancipatie, zodat vrouwen en de samenleving vertrouwen en wil ontwikkelen. Daarnaast hebben we een communicatiecommissie opgericht die alle politieke activiteiten van het Iraanse regime in de gaten zal houden en bekend zal maken. Een andere kerntaak van dit comité is het verspreiden van de ideologie van de KJAR. Tenslotte zal de Milieucommissie zich met hart en ziel inzetten voor de verdediging van de natuur van Koerdistan, die genadeloos wordt geplunderd, en zal alles in het werk stellen om een einde te maken aan de aanvallen op ons milieu.
Nieuw platform voor vrouwen van alle etnische groepen in Iran
Afgevaardigden van de Hêzên Parastina Jin [Vrouwen Verdedigingsmacht, afgekort HPJ] namen ook deel aan ons congres. Als guerrillaorganisatie voor vrouwen zijn de HPJ verantwoordelijk voor de zelfverdediging van alle vrouwen. Ze nemen taken op zich zoals het trainen van vrouwen in zelfverdediging en het opbouwen van een groter vrouwenleger. Op de conferentie benadrukten de HPJ hun eis om de opleiding en organisatie van vrouwen te garanderen.”
Een ander comité zet zich in voor de families van de gevallenen. “Zij zijn degenen die de hoogste prijs betalen voor de revolutie van de vrijheid,” legde Viyan uit. Vooral in de “Jin Jiyan Azadî” revolutie, die werd ontketend door de gewelddadige dood van de Koerdische vrouw Jina Mahsa Amini in hechtenis van de Iraanse zedenpolitie in de herfst van 2022, speelden de familieleden van martelaren, hun moeders en vaders, een vormende rol. “Zij leefden de geest van de revolutie op het hoogste niveau. Als de KJAR hebben we besloten om een verwanteninstelling op te richten onder de paraplu van de KJAR om de gevallenen waardig te herdenken en te zorgen voor eenheid en organisatie onder de families. Ons doel in de nieuwe periode is om alle nabestaanden van de gesneuvelden te bereiken, in het bijzonder hun moeders. De instelling zal ook verantwoordelijk zijn voor het onderwijs en de organisatie van de families.”
De “Jin Jiyan Azadî” revolutie heeft de eenheid van Baloch, Perzische, Gilak, Azerbeidzjaanse, Arabische en Afghaanse vrouwen versterkt. In de volgende stap is het belangrijk om een paraplu te vormen waaronder de band tussen deze vrouwen en hun solidariteit voor elkaar verder versterkt kan worden. Volgens Peyman Viyan zullen hiervoor gezamenlijke platforms worden gecreëerd, die onder de verantwoordelijkheid van het Comité voor Diplomatie zullen vallen. “We zijn vastbesloten om alle plannen en projecten die we op dit congres hebben gepresenteerd te realiseren. We zullen ook ons verzet uitbreiden. Dit is een belofte aan de gevallenen. Hun bloed zal niet tevergeefs in de aarde gevloeid zijn. We groeten onze kameraden die zich verzetten in de kerkers, alle vrouwen, en wensen hen succes in hun strijd.”
Bron: ANF