Vrijgelaten Koerden: De onderdrukking moet stoppen

  • Turkije

De politieke gevangenen Mehmet Inal, Musa Şanak en Adnan Karakaş zijn vrijgelaten na meer dan dertig jaar in Turkse gevangenissen. Ze werden begroet met vreugdekreten en bloemen voor de gevangenis in Bolu.

Hun familieleden hadden meer dan dertig jaar op dit moment gewacht. Hun vrijlating was verschillende keren uitgesteld omdat de Koerden, gearresteerd in het begin van de jaren ’90 voor “separatistische aspiraties” in Turkije, weigerden de bekentenis van berouw af te leggen die de raad van toezicht van de gevangenis eiste.

De drie vrijgelaten gevangenen werden ontvangen door familieleden en begeleiders. Musa Şanak, die in 1993 op 29-jarige leeftijd in Istanbul werd gearresteerd, zei tijdens de ontvangst dat hij geen echte vreugde kon voelen. Hij verwees naar de isolatie van Abdullah Ocalan in de gevangenis van het eiland Imrali en zei: “Gezien de hele situatie voel ik me een beetje verdrietig. Het voelt alsof de helft van mij binnen is gebleven. Vanuit de gevangenis moet ik de groeten doen aan iedereen die ons niet met rust heeft gelaten.”

Adnan Karakaş uitte soortgelijke gevoelens. Alle politieke gevangenen worden getroffen door isolatiemaatregelen en velen worden niet vrijgelaten na het voltooien van hun reguliere gevangenisstraf, legde de 63-jarige uit, die in 1993 werd gearresteerd in Nisêbîn (Tr. Nusaybin) en huidkanker kreeg in de gevangenis: “Al meer dan dertig jaar worden er pogingen gedaan om ons op de knieën te krijgen. Al onze mensen worden als schuldig beschouwd. Deze onderdrukking moet stoppen. Al onze vrienden moeten worden vrijgelaten.”

Honderden politieke gevangenen worden niet vrijgelaten

In de afgelopen maanden zijn veel gevangenen vrijgelaten die in 1993 tot levenslang waren veroordeeld door de nu afgeschafte staatsveiligheidsrechtbanken. Ongeveer 200 politieke gevangenen worden echter niet vrijgelaten, zelfs niet nadat ze hun reguliere straf hebben uitgezeten. De beslissing over vrijlating wordt niet genomen door een rechtbank, maar door een commissie van de betreffende gevangenis naar eigen goeddunken. Zonder toestemming van deze commissie kan de vrijlating uit de gevangenis altijd met drie of zes maanden worden uitgesteld. Een van de vragen die het comité vaak stelt voor een sociale prognose is: “Is de PKK volgens u een terroristische organisatie?”.