- Duitsland
Als onderdeel van de Hamburg-conferentie “We willen onze wereld terug” uit de evenementenreeks “De Kapitalistische Moderniteit Uitdagen” vonden op zaterdag 23 workshops plaats. De locaties moesten worden verplaatst vanwege de annulering van de Audimax op korte termijn door het bestuur van de Universiteit van Hamburg onder druk van het Bureau voor de Bescherming van de Grondwet. De conferentie vond daarom plaats in het Bürgerhaus Wilhelmsburg. Twee van de talrijke workshops behandelden zaterdag de thema’s “Democratisch confederalisme naar het voorbeeld van Montreal” en “Sociologie van vrijheid in de opbouw van democratische moderniteit”.
De workshop “Democratisch Confederalisme – Montreal als voorbeeld van een gedecentraliseerde stad” is ontworpen door Dimitrios Roussopoulos. De politiek activist, schrijver, redacteur en uitgever woont in Montreal en is sinds eind jaren vijftig betrokken bij vredesinitiatieven, ecologische projecten en coöperatieve bewegingen. Hij heeft filosofie, politiek en economie gestudeerd in Canada en Engeland en heeft boeken geschreven, geredigeerd en gepubliceerd. Tijdens zijn inleiding benadrukte hij echter dat hij geen academicus was. Hij vertelde de deelnemers op een levendige wijze zijn levensverhaal, dat hij als actieve burger van Montreal doorbracht in de aanhoudende strijd voor democratisering en decentralisatie.
De spreker legde de basis voor zijn presentatie van de gemeenschapsorganisatie in Montreal, die begon in de jaren zestig, met uitleg van termen: federalisme (Pierre-Joseph Proudhon, 1809-1865), coöperaties, die hun oorsprong hadden in Rochdale in Engeland (1844 ) en waarvan de basisprincipes gendergelijkheid omvatten en ook een toezegging van leden om zichzelf te onderwijzen in de basisprincipes van vreedzaam samenleven, en zowel confederalisme als democratisch confederalisme, met verwijzing naar de geschriften van Abdullah Öcalan.
Deelnemers aan de workshop leerden dat Montreal, een stad met drie miljoen inwoners, nu 4000 verschillende soorten betrokken buurtorganisaties kent. De stedelijke strijd sinds de jaren zestig, waarbij vaak van deur tot deur moest worden gereisd om de buurt te netwerken, had doorzettingsvermogen nodig, maar toen was succes mogelijk. Dit is niet alleen het geval in Montreal, maar overal, benadrukte Roussopoulos. In 2000 werd gedurende twee weken in verschillende fasen een bewonersvergadering gehouden, waar onder meer overeenstemming werd bereikt over een handvest van mensenrechten en plichten voor alle stadsbewoners.
“Burgerschap wordt opnieuw gedefinieerd als een lokale rol. Ook in de stad zijn niet de verkiezingen belangrijk, maar de actieve rol van de inwoners te allen tijde. Democratie is meer dan verkiezingen. Er is onder andere een inspraakrecht verankerd, omdat maatschappelijk debat en inspraak belangrijk zijn. In 2004 werd ook een nieuwe, gedecentraliseerde stadsstructuur geïmplementeerd, die Montreal opdeelde in 19 districten met maandelijkse vergaderingen en hun eigen budgetten. In 13 van deze stadsdelen wordt een groot deel van het budget toegekend door een beslissing van de bewoners (participatief budget). Dergelijke besluiten over gemeentelijke fondsen werden voor het eerst geïntroduceerd in Porto Alegre en zijn sindsdien verankerd in 240 steden.”
De workshopdeelnemers, die zelf betrokken zijn bij initiatieven die te maken hebben met stedelijk en huisvestingsbeleid en die strijden voor meer democratische participatie, stelden veel vragen. De spreker uit Montreal maakte ook duidelijk dat men nooit kan stoppen met luidruchtig te zijn en problemen te veroorzaken om rechten en een verdieping van de democratie te doen gelden. “Voor deze strijd is het ook belangrijk om een beweging te hebben en goed georganiseerd te zijn, bijvoorbeeld om voorbereid te zijn op reactionaire bijdragen aan discussies in vergaderingen.”
Een andere workshop afgelopen zaterdag was getiteld “Intellectuele taken voor het opbouwen van democratische moderniteit: de sociologie van vrijheid”. Aan het begin van de workshop werd uitgelegd wat wordt bedoeld met sociologie van vrijheid en hoe het verband houdt met de Jineolojî en de vrouwenrevolutie. Daarnaast werd het nog nieuwe project “Academie voor Democratische Moderniteit” toegelicht. Daarna gingen de deelnemers in vier groepen een uur lang in discussie aan de hand van drie gegeven vragen. De resultaten werden plenair gepresenteerd.
Conferentie “Challenging Capitalist Modernity IV” alsnog officieel geopend