KCK herdenkt de gifgasaanval in Helebce

Het is 36 jaar geleden dat Saddam Hoessein op 16 maart 1988 minstens 5.000 vrouwen, mannen en kinderen met gifgas vermoordde in de Zuid-Koerdische stad Helebce (Halabja). Elke herdenking van de massamoord is een dag van pijn, woede en herdenking voor Koerden. Naar aanleiding van de herdenking riep de medevoorzitter van de uitvoerende raad van de KCK (Unie van Koerdische Gemeenschappen) op om de strijd tegen de genocide op Koerden te intensiveren:

“Op 16 maart 1988 richtten kolonialistische genocidale strijdkrachten een van hun bloedbaden aan tegen het Koerdische volk. Duizenden Koerden werden gedood in Helebce. We veroordelen nogmaals met klem deze wrede en verachtelijke massamoord en het genocidale Saddam-regime dat deze massamoord uitvoerde en herdenken met respect degenen die het leven lieten. Via hen gedenken we met dankbaarheid alle martelaren van de revolutie en de democratie, herbevestigen we onze belofte om hun nagedachtenis te eren en verklaren we dat we verantwoording zullen eisen voor alle bloedbaden.

“Helebce heeft de wreedheid van het denken in natiestaten getoond”

De massamoord op Helebce is een van de pijnlijkste en wreedste massamoorden in de menselijke geschiedenis. Het heeft pijnlijk aangetoond hoe wreed en gevaarlijk de nationalistische, racistische natiestaatideologie mensen maakt. Het heeft ook aangetoond hoe diepgeworteld en verankerd de vijandigheid tegenover de Koerden is.

“Krachten van kapitalistische moderniteit zijn medeplichtig”

Duizenden vrouwen en mannen, kinderen en ouderen werden op brute wijze afgeslacht met chemische wapens. Deze massamoord werd uitgevoerd in het volle zicht van het wereldpubliek en geen enkele staat heeft er iets aan gedaan. De VN, de VS, Europa en anderen zwegen over deze massamoord. Ze namen pas stelling tegen het Saddam-regime toen hun belangen in het geding kwamen. Maar ze zagen geen reden om iets te doen aan de massamoord op honderdduizenden Koerden tijdens de Anfal-aanvallen. De krachten van de kapitalistische moderniteit zijn medeplichtig aan de genocide op het Koerdische volk en de bloedbaden die op deze basis worden gepleegd. De genocide is het resultaat van de orde die gecreëerd is door de krachten van de kapitalistische moderniteit in het Midden-Oosten, die gebaseerd is op de opsplitsing van Koerdistan en de onopgeloste Koerdische kwestie. Vandaag de dag blijven de krachten van de kapitalistische moderniteit het beleid van genocide tegen de Koerden steunen en zijn ze nog steeds medeplichtig aan alle aanvallen en slachtpartijen tegen het Koerdische volk. De krachten van de kapitalistische moderniteit steunen al een eeuw lang het kolonialistische beleid van de Turkse staat in Zuid Koerdistan. Hun goedkeuring van de invasies in Rojava en Zuid-Koerdistan en de aanvallen op Şengal en Mexmûr zijn hiervan het bewijs. Het steunen van de anti-Koerdische AKP/MHP regering betekent het openlijk steunen van genocide tegen het Koerdische volk.

Wat er historisch achter de genocide van Helebce schuilt, moet duidelijk erkend worden. Koerdische politici, schrijvers en intellectuelen moeten deze feiten steeds opnieuw benadrukken en ervoor zorgen dat de historische waarheid aan het licht komt.

Toen de Irakese staat faalde tegenover de strijd van het Koerdische volk, probeerde het tot een vergelijk te komen en in 1983 sloten de PUK (Patriottische Unie van Koerdistan) en de Irakese staat een overeenkomst. Dit akkoord bevatte een oplossing voor de Koerdische kwestie op basis van autonomie. De Turkse staat kwam echter tussenbeide en verhinderde dit akkoord. Het verklaarde dat het de oplossing voor de Koerdische kwestie op geen enkele manier zou accepteren. Wijlen Celal Talabanî werd van Iraakse zijde openlijk op de hoogte gebracht van de reden voor het mislukken van het akkoord, waarop hij moest terugkeren naar Koerdistan nadat hij naar Bagdad was gereisd om te onderhandelen en het akkoord te ondertekenen. Saddam begon toen met de Anfal genocide operatie met de steun die hij had gekregen van de Turkse staat. De massamoord op Helebce vond binnen dit kader plaats. Het is belangrijk om dit historische feit te erkennen en er dienovereenkomstig mee om te gaan. Dit is de enige manier om verdere massamoorden te voorkomen en een einde te maken aan de genocide.

“Koerdische eenheid versterken”

De massamoord en genocide op het Koerdische volk gaat tot op de dag van vandaag door. Dit beleid wordt vandaag voortgezet door Tayyip Erdoğan in naam van de Turkse staat. De Turkse staat en de fascistische regering Erdoğan proberen te voorkomen dat de Koerdische kwestie in welk deel van Koerdistan dan ook wordt opgelost. Bedreigingen, aanvallen, invasies en bezettingen worden voor dit doel gebruikt. Wat Saddam in Irak deed, probeert Turkije nu in Syrië te bereiken. Het probeert een overeenkomst met de Syrische staat en een oplossing te verhinderen. Het is de Turkse staat die geweld gebruikt om een oplossing voor de Koerdische kwestie te verhinderen en ervoor zorgt dat het Koerdische volk wordt blootgesteld aan bloedbaden, toen en nu.

Op de 36e herdenking herdenken we opnieuw de gevallenen van Helebce. In hun geest moeten we de historische realiteit achter de massamoord beter begrijpen, onze nationale eenheid versterken en doeltreffender optreden tegen de moorddadige vijand.”

Bron: ANF